Çocuklarımızı oldukları gibi sevmek…

Amerikalı Psikolog ve yazar Marshall Rosenberg "Çocukları Şefkatle Yetiştirmek" isimli kitabında, ebeveynlerin, öğretmenlerin ve diğer yetişkinlerin çocuklarla olan iletişiminde onların ihtiyaçlarını anlamak, empati kurmak, duygularını ifade etmek ve olası iletişim kazalarını çözebilmek üzerine kendi yaşamından örnekler ve pratik ipuçları sunuyor. \

Çocuklarımızın davranışlarını doğru-yanlış ya da iyi-kötü olarak nitelendirmek yerine, “ihtiyaçlara dayalı” bir iletişim diline geçiş yaparak onlarla saygı, duyarlılık ve anlayışa dayalı bir iletişim kurabileceğimizi savunuyor.

Örneğin, çocuklarımızdan ısrarla kendi istediğimiz şeyleri yapmalarını istemememiz ve buna bağlı olarak ceza-ödül sistemini devreye sokmamız doğru bir yaklaşım mıdır? Bu noktada kendimize özellikle çocuklarımızın davranışlarının arkasındaki ihtiyaçları daha iyi anlamamıza yardımcı olacak sorular sormamızı öneriyor Rosenberg.

1. “Çocuğumun neyi farklı yapmasını istiyorum?”Bu sorunun cevabı olarak “Ceza” sistemi etkili bir çözüm görülebilir belki, ancak kendimize ikinci soruyu sorduğumuzda bu formülün etkisiz hale geldiğini görürüz.

2. “Çocuğumun benim istediğim şekilde davranması için onu harekete geçiren nedenlerin neler olmasını istiyorum? Bu soruya cevap ararken çocuklarımızın onlardan istediklerimizi bizim arzu ettiğimiz nedenlerle yapmalarının önüne geçer; duygu ve ihtiyaçlarını empatik bir şekilde anlamaya doğru bir adım atarız. Bu aynı zamanda çocuklarımızla anın içinde mevcut olabilme ve sıkıntı yaşadıklarında onları empatiyle dinleme becerisi de gerektirir. Ancak ebeveynler olarak hemen müdahale edip öğüt vermeye ya da işleri düzeltmeye yönelik bir alışkanlığımız varsa bu empatik seviyeye geçmek pek de kolay olmayabilir.

Örneğin, çocuğumuz “Kimse beni sevmiyor.” gibi bir söz söylediğinde, bizim onun yanında olduğumuzu; duygu ve ihtiyaçlarını gerçekten duyumsadığımızı hissettiği, saygı dolu bir anlayış hali yaratabiliriz aramızda. Bunu bazen sessizce ve bakışlarımızla, bazen de “ Bayağı üzgünsün diye anlıyorum, çünkü sanırım arkadaşlarınla istediğin kadar vakit geçiremiyorsun.” şeklinde ifade ederek bir ihtiyacını dile getirebiliriz.
.
“Ancak koşulsuz bir sevgi, çocuklarımız ve genel anlamda diğer insanlar istediklerimizi yaptıklarında gösterdiğimiz saygıyı, istediklerimizi yapmadıklarında da onlara göstermemizi gerektirir.” diyor Rosenberg. “Beni niye seviyorsun, Baba” diye sorduğunda ise, çocuğuna şu yanıtı veriyor: “Seni seviyorum, çünkü sen sensin.”
.
Peki sizler kendinizi gözlemlediğinizde, çocuklarınızla etkili bir iletişim sağlamak için nasıl bir yaklaşımla hareket ediyorsunuz?
.
~ YENİ NESİL 2000 OKULLARI